Τα βουνά της Ευρυτανίας είναι γεμάτα από μικρούς οικισμούς, διάσπαρτους σε όλην την ορεινή της έκταση. Πολλοί από αυτούς έχουν μια ιδιαίτερη γραφικότητα, πολλοί είναι μισοεγκαταλειμμένοι (επισκέψιμοι μόνο το καλοκαίρι)· κάποιοι έχουν ανανεωθεί με τον τουρισμό, κάποιοι προσπαθούν να μην μαραζώσουν, άλλοι συνεχίζουν τον ταπεινό δρόμο της δύσκολης επιβίωσης, που αιώνες γνωρίζουν.

Στην καρδιά της Ευρυτανίας στέκεται το Καρπενήσι, η μοναδική πόλη του Νομού και κέντρο της τουριστικής ζωής του, καθώς μπροστά του απλώνεται η τουριστικά ανεπτυγμένη ποταμιά του Καρπενησιώτη και από πάνω του βρίσκεται το Χιονοδρομικό Κέντρο Βελουχίου.

Στα νότια του Τυμφρηστού, στην κοιλάδα του Καρπενησιώτη, εδώ και λίγα χρόνια έχει συμβεί μια ταχύτατη τουριστική ανάπτυξη. Χωριά μέχρι πρότινος άγνωστα στο ευρύ κοινό , όπως το Μεγάλο Χωριό, το Μικρό χωριό, η Καρίτσα, το Κλάψι, το Νόστιμο κ.α., έχουν γίνει κοινά ονόματα στους φίλους του ορεινού τουρισμού. Η ποταμιά φιλοξενεί πλέον δεκάδες εξαιρετικούς ξενώνες, ταβέρνες, αθλητικά κέντρα, ιππικούς ομίλους και παιδικά πάρκα αναψυχής.

Πιο μακριά από το κέντρο αυτής της τουριστικής έκρηξης των τελευταίων δεκαετιών, πιο παραδοσιακοί παραθεριστικοί προορισμοί του παρελθόντος, όπως το μαγευτικό Κρίκελο και η Δομνίστα στα νοτιοανατολικά άκρα της Ευρυτανίας, ο επιβλητικός Προυσός στα νότια και η ήρεμη Φραγγίστα στα δυτικά, συνεχίζουν με τους, παλιούς και νεότερους, πιστούς φίλους της ήρεμης αναχώρησης.

Ο ξεχασμένος βορράς της άγριας ομορφιάς των Αγράφων, της Γρανίτσας, των Βραγγιανών, του Φουρνά και των δεκάδων μικρών χωριών και οικισμών γύρω τους, συνεχίζει να μένει άγνωστος στους πολλούς, παρ’ όλη την μοναδική, παρθένα, φυσική ομορφιά του. Ίσως το πιο άγνωστο μέρος της πατρίδας μας, μαζί με την γειτονική του θεσσαλική Αργιθέα.