Στην Ευρυτανία η ζωή ήταν πάντα δύσκολη κι οι πόροι λιγοστοί. Ο λαϊκός πολιτισμός που αναπτύχθηκε σε αυτά τα μέρη ήταν πολιτισμός του λίγου, του μετρημένου και του ταπεινού. Αυτό, βέβαια, αντανακλά και στην τοπική κουζίνα: απλά προϊόντα της ορεινής φύσης συμπληρωμένα με λίγα κτηνοτροφικά κι ακόμη λιγότερα γεωργικά. Πάντα όμως εξαιρετικά, καθώς η μοναδική καθαρότητα των νερών και του περιβάλλοντος έδινε στα προϊόντα αυτά μια ποιότητα απαράμιλλη.

Το δάσος προσφέρει μέλι, ρίγανη και άγριους καρπούς για τα γλυκά, κορυφαίας ποιότητας.

Η κτηνοτροφία δίνει κρέατα και γαλακτοκομικά προϊόντα εξαιρετικά. Τα αλλαντικά της Ευρυτανίας είναι φημισμένα: λουκάνικα, σαλάμι αέρος, προσούτο.

Τα λιγοστά ορεινά αμπελάκια παρέχουν την πρώτη ύλη για ένα από τα καλύτερα τσίπουρα της Ελλάδας.

Τα λιγοστά δημητριακά συνδυασμένα με τα εξαιρετικά γαλακτοκομικά της περιοχής γίνονται η βάση για τραχανάδες και πίτες άφθαστης νοστιμιάς.

Ο επισκέπτης που αγαπά τις ποιοτικές και ιδιαίτερες γεύσεις, δεν πρέπει να παραλείψει να αναζητήσει τσαλαφούτι, το αγαπημένο μαλακό τυρί των κτηνοτρόφων, και μούρο, την μοναδική ρακή από μαύρα μούρα.

Το τραπέζι του Ευρυτανία είναι λιτό, αλλά συμπυκνώνει την ατίμητη ποιότητα της ζωής σε αυτά τα βουνά, που η καθαρότητα κι η δύναμή τους δεν έχουν όμοια.