Οι απότομες, σχεδόν κάθετες, και πυκνά δασωμένα πλαγιές που πτυχώνουν, δίνουν την εντύπωση γιγάντιων βαθυπράσινων καταπετασμάτων που κρέμωνται μετέωρα από τον ουρανό. Ανάμεσά τους σχηματίζονται βαθειά ρέματα, που μεταφέρουν τα πλούσια κρύα νερά των εκατοντάδων πηγών τών γύρω βουνών στους παραποτάμους ποταμών με ονόματα μυθικά: Αώος, Αραχθος, Αχελώος. Το τοπίο προκαλεί την εντύπωση τόπου φανταστικού, όπου ο άνθρωπος δεν έχει θέση, παρά σαν θεατής-θαυμαστής της άγριας ομορφιάς της φύσης.

Κι όμως αυτά τα μέρη κατοικήθηκαν από πολύ παλιά. Ομάδες κτηνοτρόφων βρήκαν στα υψηλά λιβάδια των βουνών τα ιδανικά ενδιαιτήματα των κοπαδιών τους αλλά και του ελεύθερου και ανεξάρτητου βίου τους. Η ιστορικές συγκυρίες έκαναν τον τόπο σημαντικό για τους ισχυρούς αφέντες των μεγάλων κάμπων και επέτρεψαν στους ορεσείβιους πληθυσμούς την εμπειρία μιάς ιδιαίτερης αυτονομίας και αυτοδιάθεσης. Αυτές οι συνθήκες προσέλκυσαν κι άλλες ψυχές που αναζητούσαν την ελεύθερη δραστηριότητα.

Ετσι ο τόπος πρόκοψε και η κοινωνική και οικονομική προκοπή έφερε και την πνευματική πρόοδο της παιδείας και των γραμμάτων και των τεχνών. Ο συδυασμός αυτής της πολιτιστικής προκοπής με την λιτή και αυστηρή ζωή των βουνών σμίλεψε τον ιδιαίτερο χαρακτήρα αυτών των ανθρώπων. Εναν χαρακτήρα φιλοπρόοδο, ήμερο, ανθεκτικό στις αντιξοότητες, με ισχυρό το αίσθημα της ευθύνης και της κοινοτικής αλληλεγγύης.

Τα περήφανα, αρχοντικά και ιστορικά Ιωάννινα ηγεμονεύουν μιας εκτεταμένης περιοχής, που είναι για την χώρα μας το συνώνυμο του ορεινού. Η Πίνδος είναι στην συνείδηση των Ελλήνων η ελληνική οροσειρά, η κατεξοχήν βουνίσια χώρα. Το μέγεθος της καλύπτει μια μεγάλη ποικιλία οικισμών και τοπικών πολιτιστικών ιδιαιτεροτήτων, σε ένα πλήθος νομών και περιφερειών της πατρίδας μας. Τα Ιωάννινα περιλαμβάνουν την Βόρεια Πίνδο και ένα μέρος από την Νότια Πίνδο. Σε αυτήν την γεωγραφική ενότητα τρεις είναι οι κύριοι τουριστικοί προορισμοί: το Μέτσοβο, τα Ζαγοροχώρια και η Κόνιτσα με τα χωριά του Πωγωνιού.