Οπως είναι αναμενόμενο για μια περιοχή με κυρίαρχη οικονομική δραστηριότητα την κτηνοτροφία, στην κουζίνα των ορεινών οικισμών της Νότια Πίνδου κυριαρχούν τα τυροκομικά (η φέτα, το γιαούρτι, η μυζήθρα, το βούτυρο και το ξινόγαλο) και τα κρεατικά.

Στην πραγματικότητα όμως, όπως και στις υπόλοιπες περιοχές της Δυτικής και Νότιας ορεινής Ελλάδας, η βασίλισσα της μαγειρικής τέχνης των παραδοσιακών νοικοκυρών ήταν πάντα η πίτα. Δεκάδες είδη από πίτες και τις παραλλαγές τους: χορτόπιτες, τυρόπιτες, μυζηθρόπιτες, γαλατόπιτες, τραχανόπιτες, κρεατόπιτες. Η πίτα είναι το πεδίο που οι νοικοκυρές διαγωνίζονται για να αποδείξουν την όποια αξιωσύνη τους.

Τα βουνά αυτά, όμως έχουν και αξιόλογη παραγωγή κρασιού και βέβαια τσίπουρου. Επίσης, στα χωριά του Ασπροποτάμου (Αχελώου) αλιεύεται πλούσια η πέστροφα, που τιμάται ιδιαίτερα στο τραπέζι της περιοχής και αγαπούν να την τηγανίζουν σε κατσικίσιο βούτυρο.

Τέλος, αξίζουν να αναφερθούν κάποιες τοπικές γιορτές που σχετίζονται με προϊόντα της περιοχής, όπως:

Η γιορτή της προβατίνας, στο Σκεπάρι της Καλαμπάκας, κάθε Ιούνιο.

Η γιορτή των μελισσοκόμων, στο Περτούλι, κάθε Ιούνιο.

Η γιορτή της πέστροφας, στην Παλαιοκαρυά της Πύλης, στις 6 Αυγούστου.

Η γιορτή της πίτας, στην Πύλη, στα τέλη του Αυγούστου.

Η γιορτή του κρασιού, στο Καστράκι της Καλαμπάκας, κάθε Σεπτέμβριο.

Η γιορτή του κάστανου, στην γραφική Καστανιά (35χλμ. δυτικά της Καλαμπάκας), στα τέλη του Οκτωβρίου.