Τη μοναχική οικογένεια της Αγίας Ούρσουλας ίδρυσε η Αγία Άγγελα στην Πρέσκεια της Ιταλίας το 16ο αιώνα (και συγκεκριμένα στις 25 Νοεμβρίου 1535) για να επιδίδεται σ’ εκείνα τα φιλανθρωπικά έργα που απαιτούσαν οι εξωτερικές δυστυχίες και οι πνευματικές ανάγκες της εποχής, και ιδιαίτερα για την εκπαίδευση με ποικίλους τρόπους των κοριτσιών, μικρών και μεγάλων, καθώς και των οικογενειών.   Το συγκρότημα στα Λουτρά άρχισε να λειτουργεί το 1862 (είχε προηγηθεί η λειτουργία σχολής στη Νάξο), αφού είχε  ξεκινήσει δειλά-δειλά από ένα μικρό σπιτάκι (δωρεά) του τότε Αρχιεπισκόπου Νάξου-Τήνου για τις ανάγκες των ορφανών και των φτωχών. Ο σκοπός του τάγματος των Ουρσουλινών παραμένει ο ίδιος, η δόξα του Θεού και η Σωτηρία των ανθρώπων. Οι αδελφές Ουρσουλίνες είχαν στα Λουτρά με το πέρασμα των  χρόνων:ΟρφανοτροφείοΟικοτροφείοΓαλλικό ΓυμνάσιοΠανεπιστήμιοΕλληνικό ΔημοτικόΓυμνάσιοΤαπητουργικήΡαπτική, Αργαλειούς κλπ.  Ήδη από το 1876-77 από όλο το χώρο της Ανατολής υποβάλλονταν αιτήσεις νέων μαθητριών κι από το 1914-30 άνοιξε τις πόρτες του προς τα κορίτσια όλων των δογμάτων και θρησκειών και μάλιστα της Αριστοκρατίας (μιας και το επίπεδο των γνώσεων το οποίο παρείχε η σχολή ήταν το ανώτατο της εποχής) και όχι μόνο της Τήνου. Ο αριθμός των μαθητριών που αύξανε συνεχώς δημιουργούσε νέες ανάγκες και νέες προοπτικές. Έτσι μέσα στην περίοδο του 1914-29 το σχολείο επεκτείνει τις εγκαταστάσεις του, αφού τα μέχρι τότε κτήρια δεν επαρκούσαν για τις ήδη περισσότερες από 200 μαθήτριες  οικότροφες, 20 ορφανά και τα πολλά παιδιά των γύρω χωριών (τα οποία πήγαιναν εκεί και παρακολουθούσαν δωρεάν τα μαθήματα)!    Το 1931 άρχισε να λειτουργεί το  ιδιωτικό Ελληνογαλλικό γυμνάσιο, αναγνωρισμένο και ισότιμο με τα υπόλοιπα ιδιωτικά γυμνάσια της χώρας μας. Το γυμνάσιο έκλεισε με τον πόλεμο και η έδρα του μεταφέρθηκε αργότερα στο Ψυχικό της Αθήνας (το οποίο λειτουργεί μέχρι και σήμερα). Από το 1935 άρχισε να λειτουργεί και το αναγνωρισμένο δημοτικό, όπου φοιτούσαν  παιδιά της περιοχής. Το δημοτικό σχολείο λειτούργησε μέχρι το 1984, οπότε έκλεισε επειδή  ο αγροτικός κόσμος του νησιού είχε λιγοστέψει και δεν υπήρχαν παιδιά, καθώς και οι ίδιες οι μοναχές δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες λειτουργίας του. Από το 1964 μέχρι το 1991 λειτούργησε σχολή ταπητουργίας, η οποία απασχολούσε αρκετά κορίτσια της Τήνου, εκτός από τους αργαλειούς και τη ραπτική (κατά τα τελευταία χρόνια λειτουργίας της είχε αναγνωρισθεί από τον ΕΟΜΜΕΧ). Σήμερα αναζητούνται νέοι τρόποι, ώστε οι αδελφές και οι κτηριακές εγκαταστάσεις, αληθινά μεγαλοπρεπείς να εξυπηρετήσουν την Τήνο, τους κατοίκους της και την εκκλησία στις νέες μορφές διαποίμανσης που παρουσιάζονται. Ήδη σε ένα τμήμα των εγκαταστάσεων στεγάζεται το ενιαίο δημόσιο δημοτικό σχολείο του Δήμου Εξωμβούργου, αλλά και σε ένα άλλο το κατηχητικό κέντρο για τα παιδιά των χωριών. Επίσης σε ένα τμήμα των προαύλιων χώρων γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις στα πλαίσια του ετήσιου Φεστιβάλ Δήμου Εξωμβούργου Τήνου.